ERGOCAD

ERGOCAD
Κορυφαίες λύσεις λογισμικού

Σάββατο 7 Απριλίου 2018


Έλεγχος του αλγόριθμου που χρησιμοποιείται για την ειδική προσομοίωση γωνιών πλαισίου στο Consteel.
Για τις ανάγκες επαλήθευσης του μαθηματικού αλγορίθμου που χρησιμοποιείται στην ειδική προσομοίωση των γωνιών πλαισίου του Consteel, επισκεφτήκαμε το εργαστήριο μεταλλικών κατασκευών του Szechenyi Istvan University στο Gyor της Ουγγαρίας, όπου συναντήσαμε τον επικεφαλής της ομάδας έρευνας και ανάπτυξης καθηγητή Ferenc Papp.
Στο εργαστήριο, ένα δισδιάστατο πλαίσιο από χαλύβδινες διατομές, με νευρώσεις στην περιοχή των κόμβων είχε κατασκευαστεί για να υποβληθεί σε φόρτιση εκτός του επιπέδου του και στη συνέχεια να συγκριθούν τα αποτελέσματα με το λογισμικό Consteel.
Με τη χρήση υπολογιστή μετρήθηκαν οι σταδιακές παραμορφώσεις σε επιλεγμένα σημεία και επιβεβαιώθηκαν τα αποτελέσματα μέσω του προγράμματος και του αλγορίθμου προσομοίωσης των γωνιών πλαισίου. 


Δείτε στο συνοπτικό video την διαδικασία της φόρτισης, τα σκαριφήματα των σχεδίων καθώς και τα τελικά αποτελέσματα:



Πληροφορίες για το Consteel 2114112620. www.ergocad.eu

Τετάρτη 4 Απριλίου 2018

Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς μπορείτε να ελέγξετε μία μεταλλική κατασκευή έναντι καθολικής ευστάθειας και τοπικού λυγισμού στο ίδιο μοντέλο;

Όταν θέλουμε να ελέγξουμε την συμπεριφορά μιας μεταλλικής κατασκευής έναντι καθολικής ευστάθειας, μία εύκολη λύση είναι να εκτελέσουμε την ανάλυση λυγισμού. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης αντιπροσωπεύουν την ενεργή απώλεια ευστάθειας της κατασκευής και τα επίπεδα των φορτίων (συντελεστές ελαστικού κρίσιμου φορτίου) στα οποία πραγματοποιήθηκε αυτή η απώλεια ευστάθειας. Οι συντελεστές αυτοί υπολογίζονται για κάθε συνδυασμό φόρτισης, και χρησιμοποιούνται στην καθολική ανάλυση για να προσδιοριστεί η λυγηρότητα και οι μειωτικοί συντελεστές για κάθε μέλος. Αν μειώσουμε την αντίσταση κάθε διατομής με τους μειωτικούς συντελεστές αυτό θα επηρεάζει την συνολική αντίσταση έναντι ευστάθειας της κατασκευής. 

Αν θέλουμε να έχουμε μία συνολική εικόνα για την συμπεριφορά έναντι τοπικού λυγισμού ενός μέλους της κατασκευής το οποίο είναι ευαίσθητο στον λυγισμό μπορούμε να ακολουθήσουμε την εξής διαδικασία στο Consteel:  

Αρχικά, μετατρέπουμε τα μέλη που θέλουμε σε απλά ελάσματα με την αντίστοιχη εντολή του Consteel. Ως αρχικό μοντέλο, θεωρούμε ένα απλό πλαίσιο δύο διαστάσεων, με μεταβλητά στοιχεία, το οποίο αποτελείται από διατομές μορφής Ι, με μία σχετική αύξηση του κορμού στις γωνίες:  

Εκτελώντας την ανάλυση λυγισμού, λαμβάνουμε τα εξής αποτελέσματα με τη μορφή παραμορφώσεων στο φορέα:

Από τον παραμορφωμένο φορέα, φαίνεται ότι η πιο καθοριστική διατομή της κατασκευής είναι αυτή που βρίσκεται στην γωνία του πλαισίου. Αξίζει λοιπόν να εξετάσουμε αυτή την περιοχή και το πως συμπεριφέρεται έναντι τοπικού λυγισμού. Το κρίσιμο φορτίο για τον λυγισμό είναι 4,25.
Χρησιμοποιώντας στη συνέχεια την μετατροπή του μεταβλητού μέλους σε απλά ελάσματα, μετατρέπουμε την δοκό σε διατομή η οποία αποτελείται από συγκολλητά ελάσματα ενωμένα μεταξύ τους (να σημειωθεί ότι η τελική διατομή παραμένει ενιαία):

Όλες οι εκκεντρότητες. οι στηρίξεις, και οι παράμετροι του μοντέλου παραμένουν ίδιες κατά την μετατροπή. Είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε επίσης, ότι στα άκρα των τελικών μελών (μετά την μετατροπή) έχουν δημιουργηθεί τα απαραίτητα άκαμπτα τμήματα τα οποία παρέχουν την δυνατότητα να μεταφερθούν τα φορτία μεταξύ των ραβδωτών μελών και των ελασμάτων:

Κατόπιν, ελέγχουμε την συμπεριφορά αυτού του μέλους έναντι τοπικού λυγισμού, σε σχέση με ολόκληρη την κατασκευή, μετά την εκτέλεση της ανάλυσης λυγισμού στο μοντέλο:
Αυτή τη φορά ο συντελεστής κρίσιμου φορτίου για τον τοπικό λυγισμό είναι 2,73!

Έπειτα, προσθέτουμε, κάνοντας τις σχετικές μετατροπές στη δοκό μας, νευρώσεις (ελάσματα) στον κορμό της διατομής της δοκού:

Τελικά, εκτελώντας εκ νέου την ανάλυση λυγισμού, παρατηρούμε ότι πλέον ο έλεγχος σε τοπικό λυγισμό έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά, καθώς ο συντελεστής κρίσιμου φορτίου για τον τοπικό λυγισμό είναι τώρα 3,52!

Επαναλαμβάνοντας την ίδια διαδικασία μπορούμε να φτάσουμε εύκολα στο επιθυμητό συντελεστή!
Μία ακόμα ειδική κατασκευή από ανοξείδωτο χάλυβα, ύψους 7m και μήκους 10m μελετήθηκε με το λογισμικό μεταλλικών κατασκευών Consteel. Οι στηρίξεις της κατασκευής αποτελούνται απο σωληνωτές διατομές ψυχρής έλασης 219,1 με διάμετρο 80 mm και πάχος 3mm. Γενικότερα, το πάχος της τσουλήθρας ήταν 2,5mm αλλά γύρω από τα σημεία σύνδεσης με τις στηρίξεις ήταν αυξημένο κοντά στα 10,5mm. 



Το 3D μαθηματικό μοντέλο της κατασκευής έγινε με το Consteel, όπου η επιφάνεια της τσουλήθρας προσομοιώθηκε με επιφανειακά πεπερασμένα στοιχεία ενώ τα μέλη των στηρίξεων με ραβδωτά. Οι συνδέσεις μεταξύ των μελών στήριξης και του λεπτού τοιχώματος της τσουλήθρας υλοποιήθηκαν με άκαμπτα τμήματα. 
Η συμπεριφορά του φορέα έναντι λυγισμού προσδιορίστηκε μέσω ελαστικής ανάλυσης, ενώ ο τοπικός λυγισμός του μεταλλικού τοιχώματος της τσουλήθρας ελέγχθηκε μέσω της μεθόδου μειωμένης τάσης του Ευρωκώδικα.


Μελετητής :George Keller. 
Περιοχή: Sindelfingen, Germany

Πληροφορίες για το consteel : www.ergocad.eu

Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017

Consteel: Το πρώτο εμπορικό πρόγραμμα για την ανάλυση κατασκευών στο οποίο εφαρμόζεται το ακριβές προσομοίωμα για μεταβλητές διατομές 

Ο έλεγχος ευστάθειας σε μεταβλητά στοιχεία αποτελεί ένα δύσκολο πρόβλημα παρά την εκτεταμένη χρήση αυτών στις μεταλλικές κατασκευές. Το εξειδικευμένο λογισμικό ConSteel διέθετε έξυπνα εργαλεία για την προσομοίωση και την ανάλυση τέτοιου είδους στοιχείων, παρέχοντας έναν εύκολο τρόπο για το σχεδιασμό τους. Στον έλεγχο ευστάθειας των μεταβλητών διατομών, γινόταν χρήση στοιχείων που είχαν κατατμηθεί σε “n” μικρότερα μεμονωμένα στοιχεία, όπως για παράδειγμα στοιχεία Ι ή Η με διαφορετικό πλάτος κορμού κατά μήκος της μεταβλητής διατομής το οποίο ήταν ισοδύναμο με το τελικό, μετρώντας το στο μέσο κάθε τμήματος. Τα μήκη αυτά των τμημάτων λαμβάνονταν ίσα, εκτός από τα άκρα όπου προστίθονταν κάποια μικρά τμήματα, με σκοπό η τελική προσομοίωση να φτάνει την πραγματική κατασκευή όσον αφορά στο πλάτος του μεταβλητού στοιχείου. Κάθε τμήμα, προσομοιωνόταν με ένα ραβδωτό στοιχείο δοκού, με 7 βαθμούς ελευθερίας. Αυτού του είδους η προσομοίωση, αντιπροσώπευε επαρκώς τις εντός επιπέδου παραμορφώσεις, αλλά δεν λάμβανε υπόψη με ακρίβεια τις πρόσθετες στροφές που προκαλούνται από την αξονική τάση λόγω της στρέβλωσης στα πέλματα τα οποία δεν είναι παράλληλα με την γραμμή αναφοράς στα μεταβλητά μέλη. Ως εκ τούτου, αυτή η προσέγγιση ίσως να προκαλούσε αποκλίσεις στους υπολογισμούς και τους ελέγχους σε λυγισμό, περιλαμβάνοντας στροφές όπως στις περιπτώσεις του στρεπτοκαμπτικού λυγισμού των υποστυλωμάτων ή των δοκών, ειδικά στις περιπτώσεις όπου τα πέλματα των δοκών είναι κατά μεγάλο ποσοστό χωρίς πλευρική εξασφάλιση.
Προσομοίωση μεταβλητού στοιχείου με την μέθοδο της συναρμογής (σε σειρά) μικρότερων πεπερασμένων στοιχείων σταθερού πλάτους



Νέα μέθοδος προσομοίωσης μεταβλητών στοιχείων στην έκδοση Consteel 11 SP1 Με σκοπό να βελτιωθεί η ακρίβεια στον έλεγχο ευστάθειας των μαθηματικών μοντέλων που περιλαμβάνουν μεταβλητές διατομές, εισήχθη ένα νέο «μεταβλητό» πεπερασμένο στοιχείο στο ConSteel 11 SP1. Μόλις πρόσφατα δημοσιεύτηκε η βάση της μεθοδολογίας για το στοιχείο αυτό από διάφορους ερευνητές, αλλά πρωτοπορώντας στο Consteel εφαρμόστηκε ήδη στο λογισμικό στην ανάλυση σε λυγισμό, αποτελώντας πλέον το πρώτο πρόγραμμα στον κόσμο το οποίο έχει αυτή τη δυνατότητα.

Τα προαναφερθέντα προβλήματα που προκύπτουν από τα μη παράλληλα πέλματα μπορούν να λυθούν αν ληφθούν υπόψη κατάλληλοι πρόσθετοι όροι στο μητρώο δυσκαμψίας κάθε στοιχείου. Το τελικό μητρώο δυσκαμψίας μπορεί να γραφτεί ως άθροισμα του αρχικού μητρώου και των πρόσθετων όρων:


Όπου KS είναι το αρχικό μητρώο δυσκαμψίας με την ενιαία διατομή και KT περιλαμβάνει τους πρόσθετους όρους κατάλληλους για διατομές με μονή και διπλή συμμετρία (μορφής τύπου Ι και Η).
Οι πρόσθετοι όροι στο KT χρησιμοποιούν τις παρακάτω παραμέτρους διατομών:



Όπου IflzT και IflzB είναι οι ροπές αδράνειας των πελμάτων σε σχέση με τον άξονα z, για το άνω (T) και το κάτω πέλμα (B), αντίστοιχα, aT και aB είναι η απόσταση μεταξύ της κεντρικής γραμμής του άνω και κάτω πέλματος και της γραμμής που είναι παράλληλη με την γραμμή αναφοράς τους στοιχείου, και διέρχεται μέσα από το κέντρο διάτμησης της μεσαίας διατομής όπως εμφανίζεται στην εικόνα που ακολουθεί για διατομές μορφής Ι και Η, με διπλή συμμετρία.



Ορισμός των aκαι aστην περίπτωση διατομών διπλής συμμετρίας μορφής I και H







Επιπρόσθετα, τα daT/dx και daB/dx αντιπροσωπεύουν τη γωνία μεταξύ του κατώτερου και ανώτερου πέλματος και της γραμμής που βρίσκεται παράλληλα στον γραμμή αναφοράς και διέρχεται από το κέντρο διάτμησης της μεσαίας διατομής. Η προσεγγιστική αυτή σχέση μπορεί να εκφραστεί ως εξής:



Όπου aflT και aflB είναι οι γωνίσες μεταξύ των πελμάτων και της γραμμής αναφοράς, ẟshear είναι η γωνία μεταξύ των γραμμών που διέρχονται από τις γραμμές από το κέντρο βάρους και το κέντρο διάτμησης των ακραίων διατομών των στοιχείων.


Ορισμός των aflT aflB στην περίπτωση διατομών Ι και Η, με διπλή συμμετρία





Σύγκριση των αποτελεσμάτων
Παρατίθενται παρακάτω μερικά παραδείγματα για την επαλήθευση της ακρίβειας των νέων μεταβλητών πεπερασμένων στοιχείων τα οποία εφαρμόζονται στο Consteel, ενώ γίνεται σύγκριση με τα αποτελέσματα των δημοσιευμένων ερευνών με τη χρήση στοιχείων κελύφους. Μέσα από τα παραδείγματα αυτά αποδεικνύεται η μεγάλη ακρίβεια αυτών των στοιχείων ακόμα και στις πιο ακραίες περιπτώσεις λυγισμού όπου τα μεμονωμένα συνεχή στοιχεία δοκού δεν μπορούν να έχουν τέτοια ακρίβεια.

Παράδειγμα μεταβλητού προβόλου

Στο παράδειγμα αυτό παρουσιάζεται ένας μεταβλητός πρόβολος με συγκολλητή διατομής Ι. Το αρχικό ύψος είναι 600 mm και το τελικό είναι 300 mm. Το μήκος του προβόλου είναι μεταβλητό. Η κρίσιμη δύναμη υπολογίζεται στο λογισμικό ConSteel με την χρήση μεταβλητής διατομής csBeam7. Τα αποτελέσματα του ConSteel συγκρίνονται με το πρόγραμμα Ansys, όπου χρησιμοποιήκαν στοιχεία κελύφους [B. Asgarian, M. Soltani, Lateral –Torsional Buckling of Non-Prismatic Thin—Walled Beams with Non-Symmetric Cross Section. Procedia Engineering 14 (2011) 1653-1644] και με άλλες εφαρμογές [Andrade A, Camotim D. Lateral-torsional buckling of singly symmetric tapered beams: Theory and applications. Journal of Engineering Mechanics 2005; 131(6):586–97. ]. Επιπλέον έγιναν συγκρίσεις με το λογισμικό SABRE2 (1).
Εικόνα : Μεταβλητός πρόβολος με συγκολλητή διατομή Ι (ίσα πέλματα)





Εικόνα : Στοιχείο  csBeam7



Συγκεντρωτικά αποτελέσματα 



Μεταβλητό στοιχείο (στον κορμό), απλά στηριζόμενο, με βάση την μέθοδο των Yang & Yau & Andrade & Camotim
Τα αποτελέσματα από το μεταβλητό στοιχείο – δοκός του ConSteel (7tap) συγκρίθηκαν με αυτά που δημοσιεύτηκαν στο (2)



Pcr δύναμη [kip] σε σχέση με τον συντελεστή μεταβλητότητας α
Αναφορές:
1: SABRE2 software Dr Donald w. White
© 2017 Georgia Institute of Technology http://www.white.ce.gatech.edu/node/24
2: Improved Design Assessment of LTB of I-Section Members via Modern Computational Methods, 2016 NASCC D. White, Georgia Tech

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

Προσδιορισμός της δυσκαμψίας των διατμητικών panels στο Consteel 11

Τα διατμητικά panels χρησιμοποιούνται στην καθημερινή πρακτική του σχεδιασμού κατασκευών, ιδίως στην Γερμανία, όπου λαμβάνεται υπόψη η συνδρομή των τραπεζοειδών χαλυβδόφυλλων στην ευστάθεια ενός κτιρίου, τα οποία είναι συνδεδεμένα με τα άλλα ραβδωτά στοιχεία της κατασκευής. Η συνδρομή αυτή στην ευστάθεια μπορεί να ληφθεί υπόψη στους υπολογισμούς, μόνο όταν το λογισμικό που χρησιμοποιούμε περιλαμβάνει ραβδωτά στοιχεία με 7 βαθμούς ελευθερίας. Στο ConSteel 11, έχει ενσωματωθεί η δυνατότητα να ληφθούν υπόψη τέτοιου είδους διατμητικά πεδία σε επίπεδο πεπερασμένου στοιχείου.


Για τον υπολογισμό της δυσκαμψίας που προσφέρει το διατμητικό πεδίο, έχουν συμπεριληφθεί στο Consteel διάφορες μέθοδοι που προέρχονται τόσο από κανονιστικά πρότυπα όσο και από τις ίδιες τις εταιρείες παραγωγής αυτών.




Υπολογισμός της διατμητικής δυσκαμψίας στην περίπτωση που τα panels παράγονται από την εταιρεία Hoesch [1]
Η προτεινόμενη αυτή μέθοδος χρησιμοποιεί την παρακάτω εξίσωση (DIN 18807, Schardt/Strehl method):


(1)





































Εικόνα 1

S: δυσκαμψία του διατμητικού πεδίου [kN]
K1: συγκεκριμένη παράμετρος για το επιλεγμένο panel [m/kN]
K2: συγκεκριμένη παράμετρος για το επιλεγμένο panel [m2/kN]
L: Μήκος του διατμητικού πεδίου παράλληλη στην διεύθυνση των νευρώσεων του panel [m]
a: εφαρμοζόμενο ενεργό πλάτος [m]

Στην εικόνα 1 εμφανίζεται το σκαρίφημα ενός κτιρίου με τις διαστάσεις, όπως αυτές χρησιμοποιούνται στην προηγούμενη εξίσωση. Η μέθοδος αυτή υποθέτει ότι τα panels και στις 4 πλευρές κατά μήκος του ορίου του εξεταζόμενου διατμητικού πεδίου είναι πλήρως συνδεδεμένες στις υποστηριζόμενες κατασκευές με επαρκή απόσταση.

Οι τιμές K1 και K2 έχουν προσδιοριστεί από τον παραγωγό για κάθε τύπο panel λαμβάνοντας υπόψη το ίδιο το πάχος του. Αυτές οι τιμές μπορούν να βρεθούν στην επίσημη ιστοσελίδα του παραγωγού ή σε επίσημα πιστοποιητικά.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι αυτά τα πιστοποιητικά έχουν συγκεκριμένη εφαρμογή της μεθόδου, και ως εκ τούτου συνιστάται να γίνει διπλός έλεγχος της καταλληλότητας των τιμών που θα ληφθούν υπόψη στους υπολογισμούς στο ConSteel.

Η τιμή S που προσδιορίζεται από την εξίσωση (1) είναι κατάλληλη αν τα τραπεζοειδή φύλλα είναι πλήρως συνδεδεμένα με κάθε νεύρωση που στηρίζεται στην κατασκευή. Η τιμή S χρειάζεται να πολλαπλασιαστεί με τιμή 0.2 στην περίπτωση που η σύνδεση γίνεται σε κάθε δεύτερη νεύρωση μόνο.


Υπολογισμός της διατμητικής δυσκαμψίας στην περίπτωση που τα panels παράγονται από την εταιρεία Fischer [2]

Η προτεινόμενη αυτή μέθοδος χρησιμοποιεί την παρακάτω εξίσωση (βελτιωμένη μέθοδος Schardt/Strehl) (2). Η εξίσωση 3 περιλαμβάνει πρόσθετες παραμέτρους (K1*, K2* και eL) σε σύγκριση με την κλασσική μέθοδο, για να λάβει υπόψη την επίδραση της συνδεσιμότητας των panels.






S: δυσκαμψία του διατμητικού πεδίου [kN]
K1: συγκεκριμένη παράμετρος για το επιλεγμένο panel [10-4*m/kN]
K2: συγκεκριμένη παράμετρος για το επιλεγμένο panel [10-4*m2/kN]
K1*: συγκεκριμένη παράμετρος για το επιλεγμένο panel [10-4*1/kN]
K2*: συγκεκριμένη παράμετρος για το επιλεγμένο panel [10-4*m2/kN]
eL: απόσταση μεταξύ των κατά μήκος στερεώσεων [m]
L: Μήκος του διατμητικού πεδίου παράλληλα στην διεύθυνση των νευρώσεων του panel [m]
a: εφαρμοζόμενο ενεργό πλάτος [m]


Η μέθοδος αυτή υποθέτει ότι τα panels και στις 4 πλευρές κατά μήκος του ορίου του εξεταζόμενου διατμητικού πεδίου είναι πλήρως συνδεδεμένες στις υποστηριζόμενες κατασκευές με επαρκή απόσταση. 
Η τιμή S που προσδιορίζεται από την εξίσωση (2) είναι κατάλληλη αν τα τραπεζοειδή φύλλα είναι πλήρως συνδεδεμένα με κάθε νεύρωση που στηρίζεται στην κατασκευή. Η τιμή S χρειάζεται να πολλαπλασιαστεί με τιμή 0.2 στην περίπτωση που η σύνδεση γίνεται σε κάθε δεύτερη νεύρωση μόνο.





Υπολογισμός της διατμητικής δυσκαμψίας στην περίπτωση που τα panels παράγονται από την εταιρεία Arcelor [3]

Η προτεινόμενη αυτή μέθοδος χρησιμοποιεί την παρακάτω εξίσωση (3) (Bryan/Davies method):






S: δυσκαμψία του διατμητικού πεδίου [kN]
K1’: συγκεκριμένη παράμετρος για το επιλεγμένο panel [m/kN]
K2’: συγκεκριμένη παράμετρος για το επιλεγμένο panel [m2/kN]
K1*: συγκεκριμένη παράμετρος για το επιλεγμένο panel [1/kN]
K2*: συγκεκριμένη παράμετρος για το επιλεγμένο panel [m2/kN]
Ls: Μήκος του διατμητικού πεδίου παράλληλα στην διεύθυνση των νευρώσεων του panel [m]
α1, α2, α3: πρόσθετες παράμετροι εξαρτώμενες από τα ανοίγματα που καθορίζονται στους πίνακες
α4: πρόσθετες παράμετροι εξαρτώμενες από τον αριθμό των συνδέσεων του panel κατά μήκος
a: εφαρμοζόμενο ενεργό πλάτος [m]

Η μέθοδος αυτή υποθέτει ότι τα panels και στις 4 πλευρές κατά μήκος του ορίου του εξεταζόμενου διατμητικού πεδίου είναι πλήρως συνδεδεμένες στις υποστηριζόμενες κατασκευές με επαρκή απόσταση.
Η τιμή S που προσδιορίζεται από την εξίσωση (3) είναι κατάλληλη αν τα τραπεζοειδή φύλλα είναι πλήρως συνδεδεμένα με κάθε νεύρωση που στηρίζεται στην κατασκευή. Η τιμή S χρειάζεται να πολλαπλασιαστεί με τιμή 0.2 στην περίπτωση που η σύνδεση γίνεται σε κάθε δεύτερη νεύρωση μόνο. 





Υπολογισμός της διατμητικής δυσκαμψίας με βάση τον Ευρωκώδικα 3 [4]

Η προτεινόμενη αυτή μέθοδος χρησιμοποιεί την παρακάτω εξίσωση (4):

S=(1000*√(t^3 )*(50+10*∛(b_roof ))*1/hw )*a (4)


S: δυσκαμψία του διατμητικού πεδίου [kN]
t: πάχος του panel [mm]
hw: ύψος panel [mm]
a: εφαρμοζόμενο ενεργό πλάτος [m]
broof: Μήκος του διατμητικού πεδίου παράλληλα στην διεύθυνση των νευρώσεων του panel (πλάτος της στέγης) [mm]


Στην μέθοδο αυτή δεν χρειάζεται τα panels που είναι πλήρως συνδεδεμένα και στις 4 πλευρές κατά μήκος του ορίου του εξεταζόμενου διατμητικού πεδίου να είναι πλήρως συνδεδεμένα στις υποστηριζόμενες κατασκευές. Απαιτείται όμως, η ελάχιστη σύνδεση απευθείας σε σταθερά μέλη της κατασκευής σε 2 πλευρές με επαρκή απόσταση.
Η τιμή S που προσδιορίζεται από την εξίσωση (4) είναι κατάλληλη αν τα τραπεζοειδή φύλλα είναι πλήρως συνδεδεμένα με κάθε νεύρωση που στηρίζεται στην κατασκευή. Η τιμή S χρειάζεται να πολλαπλασιαστεί με τιμή 0.2 στην περίπτωση που η σύνδεση γίνεται σε κάθε δεύτερη νεύρωση μόνο.






Παραδείγματα προσδιορισμού της δυσκαμψίας των διατμητικών panels   

Παράμετροι
L=25 m (Μήκος του διατμητικού πεδίου παράλληλα στην διεύθυνση των νευρώσεων του panel)
n=5 (αριθμός πλαισίων)
a=5 m (απόσταση πλαισίων)
B=12 m (άνοιγμα)

Εικόνα 2 : Κάτοψη & τομή μιας τυπικής μεταλλικής κατασκευής

Το κτίριο του παραδείγματος εμφανίζεται στην εικόνα 2. Σε αυτό το κτίριο δεν έχουν εισαχθεί τεγίδες, παρά μόνο ένα βαθύ κυματοειδές τραπεζοειδές panel το οποίο έχει τοποθετηθεί πάνω από τις κύριες δοκούς. Ολόκληρη η στέγη του κτιρίου έχει υποτεθεί ότι λειτουργεί ως ένα διατμητικό πεδίο. Για να επιβεβαιωθεί όμως κάτι τέτοιο, τα panels είναι πλήρως συνδεδεμένα στις κύριες δοκούς καθώς και στις διαμήκης δοκούς που βρίσκονται στις κορυφές των πλαισίων. Τα panels θεωρούνται συνδεδεμένα πάνω από την κορυφή του κτιρίου σχηματίζοντας ένα συνεχόμενο διάφραγμα με κατάλληλα συνδεδεμένα στοιχεία (κόκκινες γραμμές). Τα panels είναι πλήρως συνδεδεμένα σε κάθε νεύρωση στην στηριζόμενη κατασκευή. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε τέτοια περίπτωση ολόκληρη η επιφάνεια της στέγης με τα διατμητικά πεδία προσφέρει καθολική ευστάθεια στην κατασκευή και ως εκ τούτου θα πρέπει στο μέλλον να γίνονται τροποποιήσεις ή δημιουργία ανοιγμάτων μόνο κατόπιν σχετικών ελέγχων από μηχανικούς.



Hoesch panel (Schardt/Strehl method)

Χρησιμοποιούμενο Panel:
· Hoesch T 135.1
· 0.75 mm πάχος, με θετική κατεύθυνση, κανονική σύνδεση


Εξαγωγή του πίνακα για τον προσδιορισμό των πρόσθετων παραμέτρων:




Τιμές των παραμέτρων ειδικά για το χρησιμοποιούμενο panel με βάση τα έγγραφα πιστοποίησης:
· K1=0,274 [m/kN]
· K2=54,836 [m2/kN]

Η τιμή της δυσκαμψίας του διατμητικού πεδίου σε ένα ενδιάμεσο πλαίσιο είναι (με σύνδεση σε κάθε νεύρωση) (5):
S_intermediate=10^4/(K1+K2/L)*a=10^4/(0,274+54,836/25)*5=20263,92 kN(5)



Στην περίπτωση σύνδεσης σε κάθε δεύτερη νεύρωση μόνο, η παραπάνω τιμή μειώνεται ως εξής (6):
S_reduced=S_intermediate*0,2=20263,92*0,2=4052,78 kN(6)


Στην περίπτωση ακραίου πλαισίου (σύνδεση σε κάθε νεύρωση) (7):
S_endwall=10^4/(K1+K2/L)*a/2=10^4/(0,274+54,836/25)*5/2=10131,96 kN (7)

 


Fisher panel (improved Schardt/Strehl method)
Χρησιμοποιούμενο Panel:

· Fischer 135/310
· 0.75 mm πάχος, με θετική κατεύθυνση, κανονική σύνδεση

Εξαγωγή του πίνακα για τον προσδιορισμό των πρόσθετων παραμέτρων:


Τιμές των παραμέτρων για το χρησιμοποιούμενο panel με βάση τον παραπάνω πίνακα:

Κ1=0,274 [10-4*m/kN]
K2= 55,589 [10-4*m2/kN]
K1*=3,763 [10-4*1/kN]
K2*=2,170 [10-4*m2/kN]


Τιμή δυσκαμψίας του διατμητικού πεδίου το οποίο χρησιμοποιείται σε ενδιάμεσο πλαίσιο (σύνδεση σε κάθε νεύρωση) (8):

Στην περίπτωση σύνδεσης σε κάθε δεύτερη νεύρωση μόνο, η παραπάνω τιμή μειώνεται ως εξής (9):
Στην περίπτωση ακραίου πλαισίου (σύνδεση σε κάθε νεύρωση) (10):


Arcelor panel (Bryan/Davies method)

Χρησιμοποιούμενο Panel:

· Arcelor 135/310
· 0.75 mm πάχος, με θετική κατεύθυνση, κανονική σύνδεση




Τιμές των παραμέτρων για το χρησιμοποιούμενο panel με βάση τον παραπάνω πίνακα:

K1’= 0,277 [m/kN]
K2’= 48,560 [m2/kN]
K1*= 3,76 [1/kN]
K2*= 2,17 [m2/kN]

Εξαγωγή του πίνακα για τον προσδιορισμό των πρόσθετων παραμέτρων στην περίπτωση συνεχόμενων panels με 5 ανοίγματα και 6 στηρίξεις (σε κύριες δοκούς):
α1=0,6
α2=0,55
α3=0,71

Τα μεμονωμένα panels έχουν μήκος 9.0m, και ως εκ τούτου χρησιμοποιούνται 3 panels κατά μήκος με υπερκάλυψη. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν 2 panel splices κατά τη διεύθυνση του μήκους:
n’b: 2
α4=1,3+0,3*2=1,9 (11)

Τιμή δυσκαμψίας του διατμητικού πεδίου το οποίο χρησιμοποιείται σε ενδιάμεσο πλαίσιο (σύνδεση σε κάθε νεύρωση) (12):

 (12)


Στην περίπτωση σύνδεσης σε κάθε δεύτερη νεύρωση μόνο, η παραπάνω τιμή μειώνεται ως εξής (13):




Στην περίπτωση ακραίου πλαισίου (σύνδεση σε κάθε νεύρωση) (14):




Γενικό panel (Μέθοδος Eurocode 3)

Χρησιμοποιούμενο Panel:
· Pruszinsky T-35 0.7
· 0.70 mm πάχος, με θετική κατεύθυνση, κανονική σύνδεση


Τιμή δυσκαμψίας του διατμητικού πεδίου το οποίο χρησιμοποιείται σε ενδιάμεσο πλαίσιο (σύνδεση σε κάθε νεύρωση):





Στην περίπτωση ακραίου πλαισίου (σύνδεση σε κάθε νεύρωση):






Πηγές:
[1] Hoesch trapezprofil - Querschnitts und Bemessungswerte EN 1993-1-3 EC3, Produktionsstandardt Deutschland (http://www.hoeschbau.com/uploads/tx_downloads/436D_1114_Produktion-Deutschland.pdf)

[2] FisherTrapez, Typenprüfung Querschnitts und Bemessungswerte nach DIN EN 1993-1-3 (http://www.fischerprofil.de/dbfiles/FischerTRAPEZ-Q-B-02-2015%20i.pdf2015%20i.pdf)

[4] EN 1993-1- 3 10.1b